Archiwa: komunikacja w związku - Strona 2 z 3

Sensity.pl to poradnia psychologiczna, której misją jest pomoc rodzinom w pokonywaniu kryzysów, ze szczególnym uwzględnieniem pracy z parami i małżeństwami, które znajdują się w sytuacji około rozwodowej. Sensity.pl nie mediuje rozwodów, zawsze walczymy o uratowanie związku i rodziny.

Czym jest szczerość w związku?

7 listopada 2017/w Blog/Autor Sensity

Czym jest szczerość?

Szczerość to spójność w komunikowaniu autentycznych myśli, uczuć i zachowań danej osoby. To zgodność między językiem ciała, gestami, a wypowiadanymi słowami. Można powiedzieć, że szczerość to postawa, decyzja dotycząca tego w jaki sposób traktujemy siebie i innych. Szczerość to bycie w zgodzie ze sobą. Chciałoby się powiedzieć, że szczerość i prawda to terminy bliskoznaczne, wynikające jeden z drugiego, jednak szczerość to jest to co my subiektywnie za tę prawdę uważamy. Szczerym może być człowiek dojrzały, posiadający własny system wartości, który potrafi wziąć odpowiedzialność za to co komunikuje innym.

Jak komunikować się szczerze, a zarazem tworzyć dobre relacje w związku?

Jeśli chcemy budować satysfakcjonujący związek, to szczerość między partnerami powinna być jego głównym elementem. Szczerość w związku buduje zaufanie, bliskość, daje poczucie bezpieczeństwa i w konsekwencji tego tworzy więź. Jednak szczerość to nie to samo, co „rozmawianie o wszystkim”. W szczerości nie chodzi o ilość wiedzy, faktów, ale o to, by mieć do siebie wzajemne zaufanie, na podstawie tego co myśli, mówi, czuje i jak się zachowuje partner. Czasami warto się zastanowić nad tym, po co daną rzecz chcę powiedzieć partnerowi, jaki jest tego cel?

Każdy ma prawo do intymności, do cząstki swojego świata, do którego nikogo nie dopuszcza, to może być hobby, duchowość, przestrzeń tylko dla tej osoby. Psycholog Bogdan Wojciszke w książce Psychologia miłości zilustrował związek jako dwa przecinające się okręgi. Część wspólna wynikająca z przecięcia się okręgów to „MY”. Nie ma recepty na idealne proporcje między „ja”, „ty” i „my”. To ile przestrzeni zabierze „razem”, a ile każdy z osobna zależy od indywidualnej relacji. Warto podkreślić, że przemilczenie drobnostki, która nie dotyczy partnera, jest czymś zupełnie innym niż ukrywanie ważnego problemu być może mającego wpływ na relacje. Tajemnica jest jak mur, już sama jej obecność powoduje napięcie i oddala od siebie partnerów.

Gdzie są granice szczerości w związku?

Określając swoje granice – komunikując potrzeby, system wartości, cele – już na samym początku relacji tworzymy atmosferę wzajemnej szczerości. Wzajemna akceptacja szczerych uczuć oraz myśli, o których można rozmawiać zbliża partnerów. To gdzie szczerość jest zdrowa (gdzie jest jej granica) jest kwestią indywidualną i wynika z obopólnego zrozumienia partnerów. Problem pojawia się wtedy, kiedy szczerość w związku przybiera formę celowej złośliwości lub gdy, partner nie chce jej przyjąć, bo jest dla niego niewygodna.

Szczerość a prawdomówność w związku

Często prawdomówność jest mylona z przekonaniem, że mam prawo mówić innym co myślę, nie zważając na ich uczucia, na sposób przekazu, na intencje. Konstruktywna granica pomiędzy zdrową szczerością w związku, a bierną agresją znajduje się w obszarze, w którym nie jesteśmy w sprzeczności ze sobą, ale też nie ranimy innych osób, jest to kompromis między naszymi poglądami, a empatią. Gdy partnerzy na bieżąco ze sobą rozmawiają: znają swoje obawy, oczekiwania, dzięki temu mają odwagę przyznać się do błędu i wiedzą, jak go naprawić. Nie muszą się wtedy pilnować z tym, czy kłamią, bo szczerość jest ich naturalnym zachowaniem.

Skutecznie pomagamy parom i rodzinom pokonywać kryzysy. Skontaktuj się z Nami!

Sprawdź

Sensity.pl to poradnia psychologiczna, której misją jest pomoc rodzinom w pokonywaniu kryzysów, ze szczególnym uwzględnieniem pracy z parami i małżeństwami, które znajdują się w sytuacji około rozwodowej. Sensity.pl nie mediuje rozwodów, zawsze walczymy o uratowanie związku i rodziny.

Umiejętności interpersonalne – jak je rozwijać?

20 lutego 2017/w Blog/Autor Sensity

Umiejętności interpersonalne – jak łatwo nawiązywać kontakty?

Umiejętności interpersonalne – inaczej umiejętności społeczne, komunikacyjne czy też kompetencje miękkie – są niezbędne, aby tworzyć relacje z ludźmi. Człowiek jest istotą społeczną, żyje wśród ludzi i chce czy nie – wchodzi z nimi w interakcje i im lepsze posiada umiejętności interpersonalne, tym lepsze relacje z nimi tworzy. Warto więc umieć dobrze komunikować się, czyli tak mówić, żeby ludzie nas słuchali oraz tak słuchać, aby chętnie do nas mówili.

Aby łatwo nawiązywać kontakty warto pamiętać o przestrzeganiu następujących zasad:

utrzymujmy kontakt wzrokowy z rozmówcą, ale bez przesady – nie wpatrujmy się natrętnie w rozmówcę, bo może to być odebrane jako agresja z naszej strony,
zadawajmy pytania otwarte na tematy, które mogą być dla niego interesujące,
okazujmy zainteresowanie rozmową poprzez aktywne słuchanie, np. wydając co jakiś czas dźwięki: aha…, hmm…,
pozwalajmy mu swobodnie wypowiedzieć się, nie przerywajmy,
posługujmy się mową niewerbalną – wysyłajmy życzliwe sygnały (przyjemny wyraz twarzy, postawa ciała swobodna i zwrócona ku rozmówcy, łagodna gestykulacja) i czytajmy mowę ciała drugiej osoby,
nie oceniajmy, nie ignorujmy, nie pokazujmy wyższości, nie wygłaszajmy „jedynie słusznych” prawd objawionych,
nie używajmy wulgarnych słów lub innych świadczących o drzemiącej w nas agresji, niechęci czy negatywizmie,
okazujmy otwartość, empatię i życzliwość,
i najważniejsze: bądźmy w tym autentyczni.

Umiejętności interpersonalne – jak je rozwijać?

Umiejętności interpersonalne można rozwijać poprzez praktykę w życiu codziennym, w różnych sytuacjach społecznych. Z pomocą poradników można prowadzić celowaną obserwację interakcji społecznych i ćwiczyć swoje nowe umiejętności.

Warto również skorzystać z szerokiej obecnie oferty treningów umiejętności społecznych. Treningi te obejmują ćwiczenia komunikowania się, zachowań asertywnych, rozwiązywania konfliktów, negocjowania, motywowania, umiejętności pracy w zespole i innych kompetencji społecznych.

Trening umiejętności społecznych – na czym polega/ jak wygląda?

Trening umiejętności społecznych prowadzony jest przez trenera (często psychologa lub psychoterapeutę) w grupach liczących około 6 osób, trwa na ogół od kilku do kilkunastu sesji, w zależności od potrzeb uczestników i obranych celów treningu.

Najczęściej praca treningowa polega na odgrywaniu scenek w grupach, w celu pozbycia się nieprzystosowawczych reakcji, a wyuczeniu i przećwiczeniu pożądanych oraz wartościowych. Po scenkach przekazywane są informacje zwrotne od trenera do osób ćwiczących.

Łatwość nawiązywania kontaktów interpersonalnych

Łatwość nawiązywania kontaktów interpersonalnych pozwala nam na budowanie i podtrzymywanie dobrych relacji z ludźmi oraz do wywierania pożądanego wpływu na ludzi. Trenując umiejętności interpersonalne nabywamy wiedzę o ludziach i o sobie, pogłębiamy świadomość tego, jacy jesteśmy i co różni nas od innych, nabieramy subtelności w wyrażaniu siebie, odróżniamy „słowa – noże”, od tych, które są „miodem na serce”, komunikaty, które ranią, od tych, które koją i leczą. Pozwala to na czerpanie satysfakcji z tego, że obcujemy z ludźmi i że ludzie chcą obcować z nami, że wywieramy wpływ na nich a oni na nas, że jesteśmy LUDŹMI i chcemy nimi pozostać.

Sensity.pl to poradnia psychologiczna, której misją jest pomoc rodzinom w pokonywaniu kryzysów, ze szczególnym uwzględnieniem pracy z parami i małżeństwami, które znajdują się w sytuacji około rozwodowej. Sensity.pl nie mediuje rozwodów, zawsze walczymy o uratowanie związku i rodziny.

7 kwestii, które powinniście ustalić zanim razem zamieszkacie

14 lutego 2017/w Blog/Autor Sensity

Decyzja o wspólnym zamieszkaniu to ukoronowanie miłości

Dowód na to, że chcemy dzielić z drugą osobą życie nie tylko w miłych okolicznościach, na randkach, ale również w prozie codzienności. Wspólne mieszkanie to prawdziwa próba dla związku. Dlatego zanim zdecydujemy się na ten krok, to warto dobrze przemyśleć i omówić kilka spraw z partnerem:

1. Określmy podstawy waszego związku

Ważne, by mieć pewność, że za wspólnym dzieleniem życia stoi miłość, przywiązanie, wierność, zaangażowanie, chęć przynależenia do drugiej osoby czy rodziny, którą chcemy razem tworzyć (my dwoje to też już rodzina, ta nowa – wybrana).

A może przyczynkiem do tej decyzji jest chęć zabicia samotności, spełnienie wymagań rodziny czy środowiska – “bo już czas się ustatkować”, względy ekonomiczne czy zwykły rozsądek? Jeśli tak to budowanie poważnego związku rysuje się raczej mgliście. Dlaczego?

Bo każdy ma swoje potrzeby. W związku “bez pełni”, budowanym ze złych powodów nie da się ich zaspokoić. Miłości, czy zaangażowania nie da się nauczyć. Ono albo pojawiło się w naszych umysłach albo nie. Nawet, gdy początkowo będziemy udawać, że jest ok albo wręcz wmawiać sobie, że jakoś to się wszystko ułoży – któregoś dnia ten miraż runie. A my – zostaniemy z uczuciem pustki, zmarnowanego czasu (takie związki potrafią wikłać psychicznie i trwać nawet kilkadziesiąt lat) i niewykorzystanych szans.

2. Porozmawiajmy o pieniądzach

Tak, tak – to może się wydawać przyziemnie, takie mało romantyczne. Jednak problemy finansowe mogą wiele zepsuć. Szczególnie jeśli w łożeniu na dom i wspólne utrzymanie nie ma symetrii. Wówczas osoba, która angażuje się bardziej, na której spoczywa więcej zadań i wydatków (robienie zakupów, płacenie czynszu, raty kredytowej czy rachunków) może czuć się pokrzywdzona, wykorzystana, użyta.

Zanim razem zamieszkamy dokładnie ustalmy kto za co płaci, jak dzielimy się kosztami i w jaki sposób będziemy zarządzać domowym budżetem. Możemy założyć wspólne konto i co miesiąc przelewać na nie określoną kwotę na utrzymanie domu albo choćby wkładać ją do przysłowiowego “słoika”. To brzmi nieco staroświecko, ale wcale nie jest złym pomysłem. Tym sposobem dokładnie widać jak dużo wydajemy i kiedy trzeba co nie co dorzucić do wspólnego portfela.

3. Sprawiedliwy podział obowiązków

Powinniśmy w równym stopniu angażować się we wspólne życie. To nie tylko da nam poczucie większej przynależności do związku, ale i odpowiedzialności za wspólne życie oraz za drugą osobę. Obowiązki “na rzecz” rodziny są nie do przecenienia. Bardzo ważne jest ustalenie zadań na początku, najlepiej przed zamieszkaniem razem albo zaraz po nim. W przeciwnym razie może być trudno potem uzyskać kompromis.

Jeżeli tylko jedno z parterów będzie brać na siebie wszystkie domowe obowiązki i do tego jeszcze “obsługiwać” drugą osobę – prędzej czy później będzie się czuło nadużyte, wykorzystane, będzie miało poczucie krzywdy albo czuło się jak niewolnik.

4. Porównajmy temperamenty i potrzeby

Sprawdźmy czy nasz partner to domator czy może fan hulaszczego życia. Czy my funkcjonujemy podobnie jak on? To bardzo ważne!

Różnice w temperamencie, potrzebie życia społecznego i bodźców zewnętrznych (szaleństw, zabaw) mogą zniszczyć niejeden związek. Ważne jest to, abyśmy mieli podobne upodobania i spędzali jak najwięcej czasu razem, porozumiewali się na wielu płaszczyznach. Inaczej będą zgrzyty. To, które będzie zostawało w domu zamiast się bawić, zacznie się czuć więzione, to, które będzie “przymuszane” do wypadów ze znajomymi – zmuszane, a to, które zostanie w domu – opuszczone.

5. Skoncentrujmy się na naszych potrzebach

Sprawdźmy czy partner, z którym dotychczas się tylko widywaliśmy, okazuje nam czułość, uwagę, miłość. Czy potrafimy wyrażać emocje? Czy spełniamy wzajemnie nasze potrzeby? Jeśli tego nie robimy, to nie liczmy na to, że to się zmieni po tym jak zamieszkamy razem.

Jeśli potrzebujemy ciepła, a nasz ukochany jest z natury chłodny – trudno mu będzie się dla nas zmienić. Zresztą idea zmieniania drugiej osoby na swoją modłę, może przynieść tylko zawód i ból. Wystrzegajmy się tego! Nie znaczy to jednak, że jeśli uważamy, że nasz partner jest za mało wylewny to nie możemy z nim tworzyć związku i wspólnie zamieszkać. Ale zanim razem zamieszkamy powinniśmy być pewni, że akceptujemy nasze cechy.

6. Przeanalizujmy kryzysy

Przypomnijmy sobie jak osoba, z którą chcemy zamieszkać, zachowuje w czasie kłótni, konfliktu. Zastanówmy się nad tym czy nie bywa agresywna, czy nie ma trudności z opanowywaniem emocji – złości, smutku. Jeśli tak – nie decydujmy się pochopnie na zamieszkanie razem.

Na “swoim” nieposkromione emocje mogą bardziej jaskrawie dojść do głosu i stać się nie do zniesienia. Ze swojego mieszkania trudniej po prostu wyjść i trzasnąć drzwiami albo wyprosić “oprawcę”. Agresja niekoniecznie bywa fizyczna (nie musi być bicia). Agresja to również upokarzające słowa, uporczywe milczenie, ignorowanie, niechęć do przyjęcia przeprosin czy pójścia na kompromis. Jeśli przed zamieszkaniem razem to się zdarzało, potem może być jeszcze gorzej i trudniej.

7. Kontrola czy zaufanie?

Jeżeli przed zamieszkaniem razem nasz partner był zaborczy, ciągle zazdrosny, rozliczał nas z czasu czy ciągle o coś podejrzewał – prawdopodobnie ma ogromną potrzebę kontrolowania naszego życia oraz nie darzy nas należytym zaufaniem. Wówczas bardzo poważnie przemyślmy pomysł wspólnego mieszkania, bo parter może zechcieć zrobić z nas swojego więźnia.

Brak zaufania może zniszczyć nawet najlepiej zapowiadający się związek. Nic tak bardzo nie oddala i nie zabiera poczucia bezpieczeństwa. Wcześniej czy później kontrolowana osoba zaczyna się “dusić” w takim związku, a poczyniwszy ogromną inwestycję emocjonalną, finansową, trudno nam będzie z tego wszystkiego zrezygnować i zawalczyć o siebie, odejść… Dlatego lepiej dmuchać na zimne…

Pamiętajmy!

Nie rozpoczynajmy nowego związku zanim całkowicie nie zakończymy poprzedniego. I nie chodzi tylko o wyprowadzkę od siebie, ale o to, by zaakceptować zaistniałą sytuację, by pozbyć się wszelkiego uwikłania – złości, gniewu, resztek namiętności, chęci zemsty, frustracji czy żalu po rozpadzie. W przeciwnym razie wszystkie te złe emocje wniesiemy w nową relację i zaryzykujemy jej niepowodzenie.
By zdecydować się na wspólne życie powinniśmy przedtem uporać się ze swoimi “bolączkami”, pokochać siebie. Jeśli będziemy pewni swojej wartości, pogodzeni za sobą – nie będziemy nadmiernie i nieadekwatnie reagować w momentach trudnych, po prostu damy się kochać.
Od samego początku wprowadzajmy w nowy związek zasadę mówienia o swoich uczuciach – i o tych dobrych i o tych złych. Wykładajmy kawę na ławę, czyli mówmy otwarcie o tym co nam się nie podoba. Z uwagą słuchajmy też argumentów i odczuć drugiej strony, niczego nie zamiatajmy pod dywan. Inaczej złe emocje będą się kumulować i w którymś momencie wybuchną ze zwielokrotnioną siłą. Wtedy mogą między nami wiele napsuć, zatrzeć początkowo dobre wrażenie i zadowolenie z życia we dwójkę.

Masz podobny kłopot? Skutecznie pomagamy parom i rodzinom pokonywać kryzysy!

Sprawdź!

Sensity.pl to poradnia psychologiczna, której misją jest pomoc rodzinom w pokonywaniu kryzysów, ze szczególnym uwzględnieniem pracy z parami i małżeństwami, które znajdują się w sytuacji około rozwodowej. Sensity.pl nie mediuje rozwodów, zawsze walczymy o uratowanie związku i rodziny.

Nasze relacje z mężem są oziębłe. A ja bardzo potrzebuję czułości i rozmowy. Co mam robić?

18 listopada 2016/w Pytania do psychologa/Autor Sensity

Jestem od trzech lat w związku małżeńskim (mamy 1,5 roczną Marysię). Dzisiaj mija nasza trzecia rocznica ślubu. Mąż nawet na mnie nie spojrzał… a tak pragnę, aby mnie przytulił, pocałował. Słowo “kocham” usłyszałam od niego może dwa razy w ciągu całego małżeństwa. Nasze relacje są oziębłe. Prawie wcale ze sobą nie rozmawiamy, chociaż próbuję nawiązać kontakt. Mąż doskonale wie, że jestem bardzo uczuciowa i że bardzo potrzebuję czułości, rozmowy, a mimo to zachowuje się w stosunku do mnie tak jak obca osoba. Co mam robić? Sama nie dam sobie rady.

Anna

Szanowna Pani Anno,

Każdy związek powinien opierać się na dawaniu i braniu. Łączymy się w pary, by nawzajem spełniać swoje potrzeby i zapisywać wspólny życiorys. Jednak, by mogło być to możliwe te potrzeby trzeba partnerowi/partnerce (mężowi/żonie) komunikować. W przeciwnym razie może nie wiedzieć czego od niego oczekujemy i czego potrzebujemy, by poczuć się szczęśliwymi w relacji.

Odpowiadając na Pani pytania, być może właśnie na poziomie komunikacji są w Państwa związku błędy. Nieumiejętność mówienia o swoich emocjach i potrzebach, przy jednoczesnym ich niespełnieniu może prowadzić ogromnej frustracji. Tym bardziej, że oczekiwania nie znikają, mimo ich nie wyrażania. Brak ich realizacji prowadzi do złych emocji w stosunku do partnera – żalu, złości. Stąd często też tworzą się konflikty, które zatruwają wspólne życie.

By rozwiązać problemy Pani związku warto popracować nad sposobem porozumiewania się przez Państwa. Być może należałoby porozmawiać o Państwa uczuciach, odnieść się do podstaw Waszego związku i spróbować wzmocnić to co pozytywne, a zniwelować to co negatywne.

Wyznaje Pani, że sama nie jest w stanie sobie poradzić z trudną sytuacją w jakiej się Pani znajduje. Warto zatem rozważyć skorzystanie z pomocy terapeuty pary. Być może przestrzeń do wyrażenia swoich potrzeb i emocji w obecności neutralnej osoby pomoże Państwu znaleźć wspólną płaszczyznę porozumienia, nabyć umiejętność właściwego komunikowania się oraz ocieplić Państwa wspólne życie.

Masz podobny kłopot? Skutecznie pomagamy parom i rodzinom pokonywać kryzysy!

Sprawdź!

Sensity.pl to poradnia psychologiczna, której misją jest pomoc rodzinom w pokonywaniu kryzysów, ze szczególnym uwzględnieniem pracy z parami i małżeństwami, które znajdują się w sytuacji około rozwodowej. Sensity.pl nie mediuje rozwodów, zawsze walczymy o uratowanie związku i rodziny.

Pokłóciłam się z partnerem. Od tamtej pory przestał się do mnie odzywać. Co robić?

11 lipca 2016/w Pytania do psychologa/Autor Sensity

Dzień dobry! Mam problem z chłopakiem, który po kłótni nie odzywa się do mnie już od 5 dni. Pokłóciliśmy się o tak zwaną “pierdołę”. Wiem, że przesadziłam i mówiłam to, co ślina przyniosła na język. Nie myślałam o konsekwencjach. Od sobotniej kłótni próbowałam skontaktować się z chłopakiem dwa razy – raz w niedzielę, ale nie chciał ze mną rozmawiać, a potem w środę. Napisałam do niego maila, w którym go przeprosiłam. Jednak nie odezwał się do mnie po przeczytaniu wiadomości. Dodam, że jesteśmy razem ponad 2 lata i naprawdę traktowaliśmy ten związek poważnie. Jesteśmy szczęśliwi, tylko taka sytuacja powtórzyła się już trzeci raz. Teraz nie wiem co robić, bo mija kolejny dzień, a między nami zero kontaktu. Bardzo proszę o pomoc. Pozdrawiam,

Kasia

Pani Kasiu,

z listu wynika, że jest Pani bardzo przejęta zaistniałą sytuacją. Czuje się Pani odpowiedzialna za konsekwencje kłótni, czyli za brak kontaktu z chłopakiem, dlatego próbuje Pani dotrzeć do niego różnymi sposobami. Nie wspomniała Pani czego konkretnie dotyczyła sprzeczka, jak wyglądała i na czym polegała Pani reakcja: „przesadziłam i mówiłam to, co ślina przyniosła na język”. Dlatego ciężko jest mi się do tego odnieść. Jednocześnie napisała Pani, że to była „pierdoła”, czyli teoretycznie coś błahego, a jednak widzę, że to wywołało w Was dużo emocji.

Jeśli faktycznie ma Pani przeczucie, że przesadziła ze swoją reakcją to warto się zastanowić co takiego się z Panią dzieje, że takie „pierdoły” wyprowadzają Panią z równowagi, że trudno jest Pani kontrolować swoje reakcje emocjonalne.

Kłótnie w związku są elementem budowania relacji tzn. dwie różne osoby próbują się porozumieć, ale nie zawsze im się to udaje i to jest przyczyną powstawania konfliktów, czyli poczucia „sprzeczności interesów”, braku zrozumienia, ignorowania. Ważne jest, aby szukać kompromisu, czyli rozwiązania problemu. Brak kontaktu ze strony partnera jest w pewnym sensie alarmujący. Najwyższy czas, aby odpowiedzieć na pytanie, co wydarzyło się przed kłótnią oraz w jej trakcie, co sprawiło, że partner się nie odzywa. To również pora, aby porozmawiać na temat ogólnej Waszej relacji, uczuć, potrzeb oraz wzajemnych oczekiwań.

Nie zmusi Pani partnera do rozmowy. Może on potrzebuje chwili, aby poukładać sobie to wszystko w głowie. Kiedy jednak dojdzie do kontaktu sugeruję, aby podejść do problemu dojrzale, czyli wzajemnie się wysłuchać i wspólnie znaleźć wyjście z zaistniałej sytuacji.

Sensity.pl to poradnia psychologiczna, której misją jest pomoc rodzinom w pokonywaniu kryzysów, ze szczególnym uwzględnieniem pracy z parami i małżeństwami, które znajdują się w sytuacji około rozwodowej. Sensity.pl nie mediuje rozwodów, zawsze walczymy o uratowanie związku i rodziny.

Umów online spotkanie z tym terapeutą

Czy warto nakłaniać partnera na terapię małżeńską?

15 lipca 2015/w Pytania do psychologa/Autor Marta Mauer-Włodarczak

Niestety mój mąż jest sceptycznie nastawiony do pracy psychologów oraz do terapii małżeńskiej. Jednak wie, że mamy problemy małżeńskie. Myślę, że mogę go namówić, aby poszedł ze mną na spotkanie z terapeutą. Proszę o odpowiedź czy to ma znaczenie, że go nakłonię na tę terapię? Czy nie powinien podjąć tej decyzji sam?

Aneta

Witam Panią,

rzadko zdarza się, że na pierwszą sesję terapii małżeńskiej mąż i żona przychodzą w równym stopniu przekonani co do sensu tego spotkania i zmotywowani do dalszej pracy nad związkiem. Zdecydowanie częściej spotykam się z sytuacją, kiedy jedno z małżonków przychodzi na sesję pod silną presją drugiej strony.

Brak entuzjazmu do rozmowy o intymnych sprawach w obecności trzeciej osoby jest naturalną sprawą, tym bardziej jeśli chodzi o mężczyzn, którzy z zasady lubią radzić sobie sami. Proszenie o pomoc jest przez mężczyzn często uznawane za słabość, dlatego zwlekają do ostatniej chwili, przekonując żonę, że wyolbrzymia problem.

Mężczyźni mają niechęć do terapii jeszcze z innego powodu – uważają, że czeka ich rozmowa o niczym. Jeśli terapeuta pokaże, że terapia ma w sobie dużo logiki i wskaże związek przyczynowo- skutkowy między pewnymi zachowaniami, a ich skutkami, panowie zaczynają widzieć w tej pracy konkretne oraz realne cele do osiągnięcia.

Pocieszę Panią, że mimo tego, iż panowie zwykle przyprowadzani są na pierwszą sesję przez swoje żony, to na kolejne sesje często przychodzą już chętni do pracy. Nieraz pracują z większym zaangażowaniem niż panie.

Masz podobny kłopot? Skutecznie pomagamy parom i rodzinom pokonywać kryzysy!

Sprawdź!

Marta Mauer-Włodarczak

Marta Mauer-Włodarczak jest właścicielem poradni Sensity.pl, w której prowadzi terapię par i małżeństw, a także konsultacje dotyczące problemów wychowawczych. Czytaj więcej…

www.sensity.pl/portfolio/marta-mauer-wlodarczak/

Dialog i szacunek, czyli styl partnerski w komunikacji małżeńskiej

30 marca 2015/w Blog/Autor Sensity

Styl partnerski w komunikacji jest nastawiony na dialog i otwartość

Styl partnerski w komunikacji polega na dialogu, na umiejętności słuchania, bezpośrednim oraz otwartym okazywaniu uczuć. Dbamy o to, by nie zmieniać własnych przekonań, działań, pod wpływem nacisków ze strony przeciwnej, lecz nie próbujemy także nakłaniać partnera do własnych poglądów. W tym stylu wyrażamy prawdziwe intencje. Dążenie do jednomyślności jest konieczne w sprawach istotnych dla związku.

Jest to komunikacja stanowiąca podstawowy warunek rozwoju więzi małżeńskiej

Dlaczego? Ponieważ wiąże się z szanowaniem zdania oraz stanowiska drugiej osoby na równi z własnym. Pozwala na pogłębienie poczucia wspólnoty i jedności, a co za tym idzie na zadowalającą wymianę informacji umożliwiającą rozwiązywanie trudnych małżeńskich dylematów.

Jest to komunikacja polegająca na rozmowie, wzajemnym słuchaniu i rozumieniu siebie, co podkreśla bezwarunkową akceptację partnera jako współmałżonka. Nawet w przypadku różnicy poglądów wykazujemy wzajemną tolerancję, nie oceniamy się. O komunikacji w małżeństwie pisaliśmy w artykułach m.in. Komunikacja w związku: jak ją poprawić? skąd się biorą błędy i zakłócenia?, 10 najczęściej popełnianych błędów w komunikacji między małżonkami.

Na czym polega styl nie-partnerski?

Przeciwieństwem opisanego wyżej stylu jest styl nie-partnerski. W tym stylu inaczej traktujemy własne dążenia i potrzeby niż preferencje naszego partnera. Rozmawiając z drugim człowiekiem skupiamy się albo wyłącznie na tym, co sami chcemy osiągnąć, albo rezygnujemy z własnych celów i dążymy do tego, aby rozmówca mógł osiągnąć własne zamierzenia.

Jaki wpływ ma współczesna technologia na komunikację par?

Internet i telefonia komórkowa wprowadziły wiele zmian do sposobu komunikowania się par. Ludzie zaczynają poznawać się oraz funkcjonować w cyberprzestrzeni. Miłość przeniesiona w wirtualny świat przyciąga poprzez niezliczoną liczbę portali randkowych, w których można wybierać partnerów zgodnie z preferencjami. Młode małżeństwa porozumiewają się w wirtualnym świecie, co sprawia, że ich komunikacja często staje się bardziej powierzchowna. Może to prowadzić do nieporozumień, zwiększenia dystansu oraz poczucia osamotnienia w związku.

Czy masz problemy, aby zrozumieć potrzeby lub oczekiwania ukochanej osoby? Chciałbyś poprawić komunikację w swoim związku? Zapraszamy na konsultację z terapeutą małżeńskim w Sensity.

Autor: Lidia Kowalska – Surowy

Sensity.pl to poradnia psychologiczna, której misją jest pomoc rodzinom w pokonywaniu kryzysów, ze szczególnym uwzględnieniem pracy z parami i małżeństwami, które znajdują się w sytuacji około rozwodowej. Sensity.pl nie mediuje rozwodów, zawsze walczymy o uratowanie związku i rodziny.

Komunikacja w związku: jak ją poprawić? skąd się biorą błędy i zakłócenia?

24 marca 2015/w Blog/Autor Sensity

Komunikacja to sposób porozumiewania się pomiędzy ludźmi przy pomocy słów lub niewerbalnych wskaźników, takich jak: kontakt wzrokowy, gesty i postawa ciała, twarz i mimika, odległość i dystans, właściwości głosu i mowy. Komunikacja obejmuje dwa podstawowe procesy: przekazywanie, czyli kodowanie informacji przez nadawcę oraz odbieranie, czyli odkodowywanie tych informacji przez odbiorcę. W tych procesach dość często występują zakłócenia.

Co zakłóca skuteczną komunikację?

Nie zawsze odczytujemy wysłany komunikat tak, jak założył to nadawca. Przyczyny tych zakłóceń bywają różne, na przykład: hałas, zbyt duża odległość pomiędzy osobami, zmęczenie. Nie bez znaczenia pozostaje samopoczucie oraz stan zdrowia rozmówców, a także umiejętność przyjmowania przez nas perspektywy osoby, z którą prowadzimy rozmowę. Duży wpływ na jakość rozmowy mają stereotypy, różnice kulturowe oraz brak spójności pomiędzy komunikacją werbalną i niewerbalną.

Na blogu Sensity.pl znajdziemy takie tematy jak: 10 najczęściej popełnianych błędów w komunikacji między małżonkami, On nic nie rozumie, ona przesadza = problemy w komunikacji. Przekaz jest zaburzony również wtedy, gdy prowadzimy równocześnie kilka wątków rozmowy lub rozmawiamy jednocześnie z innymi osobami.

Jak prowadzić rozmowę, aby nasz komunikat został zrozumiany?

Świadomość czynników zakłócających oraz uważność na nie dają nam szansę na prowadzenie efektywnej, skutecznej rozmowy. Takiej, w której treść wypowiedzi jest zrozumiana zgodnie z naszymi intencjami. To szczególnie istotne, gdy ta sytuacja dotyczy osób, które są w związku – efektywność komunikacji może być znaczącym wyznacznikiem trwałości i satysfakcji z naszej relacji partnerskiej. Dobra komunikacja pozwala na skuteczne i sprawne osiągnięcie celów, które partnerzy sobie wyznaczyli, każdy z osobna bądź wspólnie.

Jak poprawić naszą komunikację?

Aby porozumiewanie się było satysfakcjonujące dla każdej ze stron, niezbędne jest przestrzeganie kilku zasad:

Powinniśmy okazywać w stosunku do siebie aprobatę, szacunek i takt.
Powinniśmy wyeliminować nadmierne krytykanctwo i obraźliwe przekazy.
Ważne, abyśmy posiadali odpowiedni dystans do własnej osoby.
Dobrze, abyśmy potrafili odnajdować wspólne stanowisko, wspólny punkt odniesienia w poruszanych kwestiach, pozwalający na uniknięcie nieporozumień.
Przydatne bywa poczucie humoru, ale powinniśmy okazywać je w taki sposób, aby nie ranić uczuć rozmówcy.
To ważne, abyśmy okazywali rozmówcy zainteresowanie tym, co on mówi. Istotnym elementem jest umiejętność uważnego i aktywnego słuchania (a nie tylko słyszenia).
Aktywnie słuchajmy zarówno w formie werbalnej (np. parafrazowanie wypowiedzi rozmówcy), jak niewerbalnej (np. potakiwanie głową).

Dlaczego właściwa komunikacja jest tak ważna dla związku?

Komunikacja w związku dwojga ludzi odbywa się na wszystkich płaszczyznach życia i sprawia, że związek staje się jednością. Pozwala nam na zaistnienie takich procesów jak: kontrolowane przemiany, wprowadzanie nowych ról, norm, reguł. Jest nieodłącznym elementem tego, abyśmy jako para mogli równoważyć formy zachowania takie jak: intymność, bliskość, niezależność, autonomia, sposoby rozwiązywania konfliktów. Komunikacja uwarunkowana jest indywidualnie ukształtowanymi stylami i strategiami komunikacyjnymi pary, które nadają naszemu związkowi własną, niepowtarzalną specyfikę.

Szacunek i otwartość na drugą osobę są najważniejsze

Będąc w związku kształtujemy odrębny, indywidualny styl porozumiewania się. Jeśli jesteśmy świadomi swoich różnic oraz szanujemy siebie nawzajem, możemy bez obaw posiadać i wygłaszać odmienne stanowiska, a nasza relacja będzie się rozwijać i pogłębiać. Gdy jednak jesteśmy do siebie negatywnie nastawieni, nie rozumiemy wzajemne swoich potrzeb, to różnica poglądów będzie wpływać na nasz związek destrukcyjnie powodując konflikty i kryzysy.

Niezwykle cenna okazuje się postawa otwartości. Chęć szczerych rozmów z drugim człowiekiem, zwłaszcza tym, z którym tworzymy związek. To sprzyja budowaniu więzi i ułatwia pokonywanie przeszkód, których nie brakuje we współczesnym świecie.

W terapii par i małżeństw poprawa komunikacji poprzez uczenie się słuchania i dialogu z druga osobą jest zagadnieniem kluczowym. Jest narzędziem do budowania dobrej relacji oraz wyciągania związku z kryzysu.

Autor: Lidia Kowalska – Surowy

Sensity.pl to poradnia psychologiczna, której misją jest pomoc rodzinom w pokonywaniu kryzysów, ze szczególnym uwzględnieniem pracy z parami i małżeństwami, które znajdują się w sytuacji około rozwodowej. Sensity.pl nie mediuje rozwodów, zawsze walczymy o uratowanie związku i rodziny.

Związek z osobą poznaną online Sensity.pl

Czy jest szansa, że zbudujesz trwały związek z osobą poznaną online?

4 marca 2015/w Blog/Autor Sensity

Coraz więcej sfer naszego życia przenosi się do świata wirtualnego. Oprócz zakupów w sieci, wirtualnych przelewów, pozyskiwania nieograniczonego zasobu wiedzy znajdującego się na rozmaitych serwerach, internetu coraz chętniej używamy jako sposobu na znalezienie bliskiej, intymnej relacji. W dzisiejszym świecie wydawałoby się, że jest to naturalna kolej rzeczy. Zarówno w życiu zawodowym, jak i w wolnym czasie coraz więcej czasu zajmuje nam kontakt z wirtualną rzeczywistością, tudzież kontaktowanie się twarzą w twarz zastępuje komunikowanie się z drugim człowiekiem za pomocą komputera.

Na co zwracają uwagę kobiety, a na co mężczyźni, zawierając znajomość przez internet?

Wiele z badań dostarcza bardzo ciekawych wniosków. Na przykład firma AnswerLab dokonała analizy za pomocą okulografu – przyrządu stosowanego m.in. do badania ruchu gałek ocznych podczas oglądania reklam. Okazało się, że oglądanie internetowego anonsu potwierdza stereotyp, że mężczyźni są wzrokowcami. Panowie średnio o połowę więcej czasu spędzali oglądając zdjęcia na profilach w portalu randkowym, zaś panie chętniej zajmowały się opisem potencjalnego kandydata.

Także opisy na portalach, jak wykazały badania prowadzone na Uniwersytecie Wisconsin, stanowiły odpowiedź na kierowanie się aspektami wizualnymi. Uczestnicy badania aż w 81 procentach analizowanych przypadków kłamali w opisach swojej fizyczności, przy czym o ile panowie częściej dodawali sobie wzrostu, o tyle panie chętniej ujmowały sobie wagi. Bardzo istotna dla badanych wydawała się również charakterystyka cech oraz zainteresowań.

Czy wykorzystanie nowoczesnych technologii pozwala nam budować trwałe i szczęśliwe więzi?

Na to pytanie próbują odpowiadać kolejne zespoły badaczy, którzy poświęcają tematyce randek internetowych coraz więcej uwagi. Badacze, w oparciu o podawane zainteresowania oraz osobowość, podejmowali próby ustalenia algorytmu pozwalającego na obliczenie na ile nasza relacja będzie trwała. Badania publikowane w 2012 roku w czasopiśmie Psychological Science in the Public Interest wskazywały, iż nie udało się stworzyć wzoru na trwałość relacji w oparciu o wyżej wymienione cechy. Na pocieszenie można dodać, że jednak niektóre źródła wskazują na nieco większą trwałość związków rozpoczynających się online. Dlaczego tak jest? Tego wciąż nie wiemy.

Czego nie doświadczymy poznając drugą osobę online?

Przyglądając się zjawisku randek internetowych niewątpliwie trzeba przyznać, że pozwalają one na poznanie wybranki bądź wybranka serca, którego bez dostępu do internetu nigdy byśmy nie spotkali. Szkoda jednak, że przebierając w ofertach portali randkowych traci się możliwość miłości od pierwszego wejrzenia – bycia oczarowanym czyimś spojrzeniem, gestem, czy unikalnym zapachem perfum. Z drugiej strony, być może będzie na to czas na pierwszym spotkaniu.

Autor: Paweł Stępień

Sensity.pl to poradnia psychologiczna, której misją jest pomoc rodzinom w pokonywaniu kryzysów, ze szczególnym uwzględnieniem pracy z parami i małżeństwami, które znajdują się w sytuacji około rozwodowej. Sensity.pl nie mediuje rozwodów, zawsze walczymy o uratowanie związku i rodziny.