Nieśmiałość wcale nie musi stanowić przeszkody w znalezieniu miłości, a tym samym stworzeniu trwałego związku. W artykule dowiesz się, w jaki sposób poradzić sobie z nieśmiałością, by móc zrobić pierwszy krok do zawarcia nowych znajomości.
Trudności nieśmiałych osób
Z badań słynnego psychologa Philipa Zimbardo wynika, że aż 93% ludzi doświadczyło w życiu uczucia nieśmiałości. W pracy spotykam osoby, u których długotrwałe onieśmielenie prowadzi do frustracji. Narasta w nich uczucie, że przez nieśmiałość tracą wszystko co wartościowe, marnują najlepsze lata swojego życia.
Nieśmiałość lub małomówność często przeszkadzają w życiu, gdyż utrudniają normalne kontakty z ludźmi. Ludzie nieśmiali nie wykorzystują wielu szans tylko dlatego, że boją się odezwać, boją się odrzucenia czy wyśmiania. Mimo iż, mają często dużą wiedzę i mnóstwo zdolności to lęk, który tkwi w nich samych, paraliżuje ich i nie pozwala zabrać głosu. W szkole oceniani są jako mało aktywni, bo nie zgłaszają się do odpowiedzi ani nie zabierają głosu w dyskusji. Na spotkaniach towarzyskich boją się zaprezentować swoją opinię i nie opowiadają dowcipów. Z zazdrością spoglądają na rozgadanych znajomych podziwiając ich swobodę i entuzjazm.
Jak można sobie poradzić z nieśmiałością? Czy można ją pokonać? Czy istnieje szansa na udane życie uczuciowe? Jak zrobić pierwszy krok do poznania kogoś interesującego? Czy można znaleźć miłość mimo nieśmiałości?
Jak poradzić sobie z nieśmiałością?
Jeżeli jesteś nieśmiałą osobą, to możesz mieć takie wrażenie, że jesteś wyjątkiem, że jesteś jedyną osobą, która walczy ze swoim strachem, wątpliwościami i uczuciem bycia niedostosowanym na tle innych ludzi. Ale prawda jest taka, że większość z nas zmaga się z problemem nieśmiałości przynajmniej w jednej sferze swojego życia.
Pokonanie nieśmiałości będzie połączone z dwoma obszarami. Po pierwsze chodzi o podniesienie twojego poczucia własnej wartości przez poznanie się, wyrażanie swoich uczuć i danie sobie prawa do tego i osiąganie własnych celów. Po drugie, chodzi o zmianę zachowań, czyli określenie w jakich obszarach twoja nieśmiałość jest obecna, jakie nawyki i zachowania ją wspierają i określenie nowych zachowań oraz nawyków, które będą wspierały budowanie śmiałości i praktykowanie tych zachowań. Nie zadzieje się to przez przeczytanie książki ani przez oglądanie filmów. Potrzebne jest realne działanie.
Nieśmiałość to inaczej powstrzymywanie się przed działaniem i wyrażaniem siebie, a sposobem na pokonanie nieśmiałości jest wyrażanie siebie przez praktykę i działanie. Jeżeli jesteś nieśmiały i byłeś nieśmiały do tej pory, to przez swoje zachowanie, nawyki i unikanie różnych sytuacji społecznych coraz mocniej przekonywałeś sam siebie, że jesteś osobą nieśmiałą. Właśnie dlatego ważny jest powrót do życia społecznego, do interakcji budujących śmiałość. Drobnymi krokami, stopniowo, aż do pełnego wyzwolenia. Przygotuj się od razu na to, że będzie konieczne robienie rzeczy, których jako osoba nieśmiała boisz się najbardziej, czyli rzeczy w których istnieje ryzyko odrzucenia, ujawnienia jakiejś niezręczności i znalezienie się w polu uwagi innych ludzi. To będzie konieczne, ale zadzieje się stopniowo, nie na raz.
Sposoby na przełamanie nieśmiałości
Osoby cierpiące na nieśmiałość mają zwykle niską samoocenę. Są tak krytyczne wobec siebie, że nie potrafią w sobie dostrzec niczego, czym mogłyby zainteresować drugą osobę. Nie lubią lub są niepewne swojego ciała, sposobu mówienia, poruszania się. Co możesz zrobić? Jeśli nie lubisz swojego wyglądu, spróbuj zmienić coś w swoim wizerunku. Pomyśl, co może dodać ci odwagi. Może warto zainwestować w nowe ubrania, osobistego trenera na siłowni, fryzjera czy kosmetyczkę.
Jeśli traumą jest dla ciebie mówienie, ćwicz wypowiadanie się. Rób to przed lustrem. Jeśli nie wiesz co masz mówić, czytaj na głos książki i ulubione magazyny. Możesz również skorzystać z usług logopedy, założyć aparat ortodontyczny na zęby. Wszystko po to, by polepszyć sposób mówienia. Obecnie do wyleczenia jest niemal każda wada wymowy, również jąkanie.
Jeśli problemem jest rozmowa z drugim człowiekiem, warto opracować system pytań i odpowiedzi, które ułatwią ci komunikowanie. W początkach znajomości są to zazwyczaj standardowe pytania. Przećwicz w domu swoje odpowiedzi. W momencie zakłopotania lub „głuchej ciszy” najlepiej będzie, jeśli otwarcie przyznasz się do nieśmiałości i tremy. Szczerość to najlepszy sposób na uniknięcie skrępowania.
Nieśmiałość a związki – od czego zacząć?
Pojawia się pytanie, gdzie i jak poznawać ludzi? Na początku doskonale sprawdzają się portale społecznościowe i portale randkowe. Nie wstydź się do nich zapisać. Chodzi o to, by nabyć sprawności w rozmowie. Stwórz dobry profil. Umieść zdjęcie, na którym wyglądasz przyjaźnie i sympatycznie. Nie zaczynaj profilu od słów: „Jestem normalnym facetem” lub „Szukam normalnej kobiety” (lub odwrotnie). Słowo normalny można odczytać jako mało interesujący, przeciętny, nijaki. Żaden potencjalny partner nie chce być postrzegany jako „taki sobie”, ale ten wyjątkowy. Zdecydowanie lepiej brzmią określenia: „Jestem dobrym, wrażliwym człowiekiem”.
Opisz swoje życie w interesujący sposób (jaki sam by cię zainteresował, gdybyś był płcią przeciwną), tak aby ta druga osoba poczuła, że warto cię poznać. Napisz dokładnie na czym ci zależy. Do czego konkretnie dążysz i kogo szukasz. Może lubisz jak ktoś uprawia sport, albo dba o wygląd, jest artystyczną duszą, ma poczucie humoru, gra na instrumencie? Pamiętaj, by pisać prawdę, bowiem każda nieszczerość w którymś momencie wyjdzie na jaw. Ważne też, żebyś nie zrażał się, gdy ktoś ci nie odpisze lub rozmowa nie potoczy się tak jakbyś chciał. Nastaw się, że na początku nie chodzi o znalezienie partnera na całe życie, a o poznawanie ludzi.
Na poznanie ludzi odradzam dyskoteki i głośne, imprezowe miejsca, bo trudniej nawiązać tam rozmowę. Jeśli już, to wybierz tłum, który będzie podzielał twoje zainteresowania. Jeśli lubisz naturę, szkołę przetrwania, a potrzebujesz wyciszenia, to idź na pielgrzymkę. By kogoś poznać wystarczy zagadać: „jak się idzie?”, „jak było na ostatnim noclegu?”, by rozmowa jakoś się potoczyła. Egzamin zdają także wszelkiego rodzaju kursy: gotowania, tańca lub akcje charytatywne i wolontariat. Ważne, by ludzie działali w jakimś celu i stworzyli wspólnotę.
Możesz poprosić swojego kolegę lub kogoś z rodziny o przedstawienie cię swoim znajomym. Na pewno ktoś z tobą porozmawia. Postaraj się nie odpowiadać półsłówkami. Każda, choćby krótka konwersacja zakończona sukcesem umacnia wiarę w siebie.
Ważne jest by próbować też częściej się uśmiechać. Nie musisz na początku nawet więcej mówić, tylko więcej się uśmiechać. Twarz wyraża bardzo wiele. Jeśli odwracasz wzrok, nie patrzysz w oczy, jeśli twarz jest twarzą kogoś przerażonego, to przez otoczenie może być odbierana jako kogoś, kto nie ma ochoty na kontakt, jest nieuprzejmy lub wyniosły. Jeśli się uśmiechniemy, nikt nas za takiego nie będzie uważał. Dobrze jest też przygotować sobie kilka tematów, w których dobrze się czujemy. O swoim hobby, o ostatnio przeczytanych książkach lub obejrzanych filmach, o podróżach. Nie unikajmy towarzystwa, uśmiechajmy się i kiedy możemy próbujmy coś mówić. Trzeba po prostu ćwiczyć i nie zniechęcać się od razu. Jeśli będziemy wytrwali i nie będziemy się zrażać niepowodzeniami to z czasem okaże się, że to my mówimy a ludzie nas słuchają.
Jak wygląda leczenie nieśmiałości w psychoterapii?
Czym się wspomagać? Ani alkohol ani papierosy nie pomogą ci przełamać własnej nieśmiałości, mogą natomiast dostarczyć niepotrzebnych kłopotów. W relacjach damsko-męskich mogą również zacierać twój prawdziwy wizerunek i sprawić, że będziesz postrzegany jako zupełnie inna osoba.
Jeśli cierpisz na nieśmiałość, która doprowadza cię do silnych lęków i obniżonego nastroju, warto udać się do lekarza psychiatry po leki, które pozwolą ci się nieco wyluzować i spojrzeć na siebie łaskawszym okiem.
Wielu osobom pomaga wizyta w gabinecie psychologicznym i poddanie się terapii. Zwykle stosuje się metody wyobrażeniowe, polegające na myśleniu o sobie jako o innej osobie, na przykład odważnej, radosnej, pięknej. Zachęca się też do szukania prostych kontaktów z ludźmi, np. pytania obcych ludzi o godzinę (np. kilka osób w ciągu pół godziny, albo pójście do 3 sklepów i kupienie po 1 warzywie, by pozbyć się lęku przed myślami „co ludzie sobie o mnie pomyślą”). Potem ćwiczy się trudniejsze i bardziej skomplikowane formy kontaktu.
Psychoterapeuta pomoże oduczyć cię rozpamiętywania błędów i niepowodzeń, pozbyć się natrętnych myśli o spojrzeniach innych ludzi i stałego zastanawiania się, jakie oceny nam wystawiają. Nieśmiałość przeszkadza w życiu, dlatego warto wykonywać ćwiczenia, które pomogą w nabraniu śmiałości i przełamaniu lęku przed rozmową. Tak, jak mówiłam – można zacząć od drobiazgów: zapytania kogoś o godzinę czy ulicę – nawet jeśli ta informacja nie jest w tej chwili potrzebna. W markecie można spytać sprzedawcę, gdzie stoi jakiś towar. Można też zacząć pisać na jakimś internetowym forum dyskusyjnym. W ten sposób odważymy się odezwać do obcych ludzi, przełamiemy się.
Jak nabrać pewności siebie?
Psycholog lub terapeuta może pomóc ci w budowaniu poczucia własnej wartości. Ma to ogromne znaczenie. Niskie poczucie własnej wartości i nieśmiałość to jest najlepsza para na świecie. Solidne poczucie własnej wartości nie jest w stanie koegzystować z nieśmiałością. Pierwszym krokiem jest nawiązanie relacji z samym sobą, zobaczenie kim jesteś, czego chcesz, co jest dla ciebie ważne, czego w życiu chcesz się trzymać, jaki chcesz być, jakie masz cele, jakie masz mocne, słabe strony, o co ci w życiu chodzi. Kolejną ważną rzeczą jest to, aby stworzyć sobie warunki do wyrażania swoich uczuć. Nieważne w jakiej formie, ale jeżeli do tej pory gromadziłeś uczucia, to będą one potrzebowały ujścia. Dlatego jeżeli coś cię gnębi, nie daje spokoju, uwiera, dręczy, jest dla ciebie niekomfortowe i trudne, to pisz o tym, powiedz psychologowi, wyraź to w bezpieczny sposób, ale nie gromadź tych uczuć w sobie.
W gabinecie psychologicznym możesz porozmawiać o tym, co cię paraliżuje. Na początku można sobie pomóc wizualizacją. Możesz do woli wyobrażać sobie sytuacje, w których zwykle jesteś nieśmiały w taki sposób, w jaki chcesz, zachowując się w swojej wyobraźni śmiało i odważnie sięgając po to, czego chcesz. Przećwiczenie w głowie tych sytuacji będzie pomagało w gromadzeniu odwagi i przełamywaniu się. Kolejną techniką jest wcielanie się w rolę. Rola odcina cię od ciebie jako osoby nieśmiałej, bo rola to nie ty. Jesteś wtedy chroniony, twoje ego jest chronione. Stają się dzięki temu akceptowalne dla ciebie zachowania postaci w którą się wcielasz, które normalnie stanowiłyby problem. Wielu aktorów ma takie doświadczenia, a w normalnym życiu są spokojni, niepozorni, nieśmiali, a na ekranie zmieniają się nie do poznania. Dzieje się tak dlatego, gdyż są odcięci od przekonań na swój temat.
Na osobę nieśmiałą dobrze działa także zmiana środowiska, na przykład przy okazji rozpoczęcia studiów, co daje szansę na nowy start i próbę pokazania się w innym świetle. Jeśli przygnębia cię obecne miejsce zamieszkania, szkoła, praca, warto przekonać się, czy w innym miejscu nie będzie ci lżej.
Jeśli którakolwiek z powyższych propozycji przyniesie ci ulgę, należy ją stosować. Warto zapamiętać także zdanie: Nie musimy się wszystkim podobać i nie każdy musi nas lubić, tak samo jak my nie wszystkich polubimy. Jednak warto próbować, przecież miłość może czekać tuż za rogiem.
Sensity.pl to poradnia psychologiczna, której misją jest pomoc rodzinom w pokonywaniu kryzysów, ze szczególnym uwzględnieniem pracy z parami i małżeństwami, które znajdują się w sytuacji około rozwodowej. Sensity.pl nie mediuje rozwodów, zawsze walczymy o uratowanie związku i rodziny.
