Jak przestać krzyczeć na dziecko – 10 kroków
Większość rodziców uważa, że powinno przestać krzyczeć na swoje pociechy, lecz nie wierzy, że są inne sposoby, aby zdobyć ich uwagę. Podnoszenie głosu na dziecko sprawia, że krzyk oraz kłótnie z rodzicami będą dla niego normą, gdy stanie się nastolatkiem. Będzie także bardziej podatne w przyszłości na presję grupy rówieśniczej.
Dziecko słyszy krzyk, ale nie słyszy jego treści
Krzycząc na dzieci uczymy je, że należy nas słuchać dopiero wtedy, kiedy podnosimy głos. Warto zwrócić uwagę, że w momencie, kiedy dziecko odczuwa strach przestaje się uczyć – gdy będziesz krzyczeć, to nie zrozumie tego, co chcesz przekazać. A jeśli dziecko nie boi się już Twojego podniesionego głosu, to znaczy, że słyszało go zbyt często i zdążyło już wypracować obronę przed nim – i przed Tobą.
Polecamy Twojej uwadze 10 kroków, które pomogą Ci nauczyć się nie krzyczeć oraz nie przenosić własnych negatywnych emocji na Twoją pociechę.
1. Umowa i odpowiedzialność
Obiecaj dziecku, że będziesz rozmawiać z nim tylko spokojnym głosem – wytłumacz mu, że się uczysz, więc będziesz na początku popełniać błędy, ale z czasem będzie coraz lepiej. Kto inny, niż Twoje dziecko może tak dobrze nauczyć Cię odpowiedzialności za dane słowo?
2. Kontroluj emocje
Zapanuj nad swoimi emocjami – ucz się wraz ze swoją pociechą kontrolowania emocji. Pamiętaj, że gdy podnosisz głos, to także uczysz swoje dziecko krzyczeć. Dzieci doskonale wyczuwają emocje, więc lepiej, gdy będą uczyły się empatii, niż przejmowały Twoją złość.
3. Dzieci mają prawo być dziećmi
Pamiętaj, że dzieci mają prawo zachowywać się jak dzieci – eksperymentować, wypróbowywać Twoje granice, aby zobaczyć, na ile sobie mogą pozwolić. One dopiero uczą się co jest dobre, a co złe, co wypada a co nie. Staraj się na spokojnie tłumaczyć im, dlaczego pewnych rzeczy nie wolno robić i nie pozwól wyprowadzić się z równowagi.
4. Nie czekaj na wybuch
Nie gromadź w sobie urazów – nie gromadź negatywnych myśli, które się mnożą, gdy masz zły dzień. Nie czekaj do momentu, w którym wybuchniesz. Weź odpowiedzialność za własne samopoczucie. Pozwól sobie na to, czego potrzebujesz w danej chwili, aby poczuć się lepiej.
5. Pomóż swojemu dziecku poradzić sobie z jego emocjami
Okaż empatię, gdy dziecko wyraża emocje – Twoje dziecko poczuje się rozumiane, zacznie akceptować własne uczucia. To pierwszy krok w nauce radzenia sobie z emocjami. A kiedy Twoja pociecha nauczy się nimi zarządzać, wtedy będzie mogła kontrolować także swoje zachowanie, dzięki czemu na przykład nie będzie zbyt często podpadała w zły nastrój.
6. Popatrz na świat oczami dziecka
Popatrz na świat z perspektywy dziecka, nawet gdy ustalasz dla nich pewne ograniczenia- po prostu, kiedy dzieci wierzą, że jesteśmy po ich stronie, to chcą się dobrze zachowywać, chociażby po to, żeby sprawić nam przyjemność.
7. Weź głęboki oddech
Kiedy poczujesz, że złość bierze górę – zatrzymaj się, nie podejmuj żadnych decyzji, ani działań. Oddychaj głęboko. Jeśli już zacząłeś krzyczeć, to zatrzymaj się w połowie zdania. Nie kontynuuj, dopóki się nie uspokoisz.
8. Pracuj nad świadomością własnych emocji
Zwróć uwagę na uczucia, jakie Ci towarzyszą – przesuń uwagę z dziecka na swój stan wewnętrzny. Pod Twoim gniewem może kryć się strach, smutek lub/i rozczarowanie. Oddychaj głęboko, pozwól sobie na łzy. Pozwól sobie poczuć to, co jest pod gniewem. Poczekaj, bez podejmowania działań, aż złość się po prostu rozpłynie.
9. Znajdź autorytet
Pomyśl, co on by zrobił w danej sytuacji, może uda Ci się spojrzeć na problem z większym dystansem?
10. Podejmij pozytywne działania
- powiedz czasem słowo “przepraszam”,
- pomóż dziecku poradzić sobie z jego uczuciami – na przykład, pozwól mu się wypłakać.
- przytul swoje dziecko, dopóki każde z was nie poczuje się lepiej.
Czasem wystarczy naprawdę niewielki krok, a przede wszystkim to Twoje samopoczucie się polepszy.
Na początku opanowanie krzyku może wydawać się trudne, ale nie zniechęcaj się. Z każdym kolejnym krokiem z coraz większą łatwością będziesz zamieniać krzyk w stanowczą, ale spokojną rozmowę. A jeszcze lepsza wiadomość – Twoje dziecko będzie coraz chętniej współpracować z Tobą, a w końcu zobaczysz, że Cię słucha, nawet gdy nie podnosisz głosu.
—–
Tekst opracowała Agata Baca
*na podstawie: Laura Markham,10 Steps to Stop Yelling, psychologytoday.com
Dodaj komentarz
Chcesz się przyłączyć do dyskusji?Feel free to contribute!