Mąż zażywa narkotyki. Co mam robić w tej sytuacji?

Witam, dowiedziałam się, że mój mąż zażywa narkotyki. Nie wiem, co dalej robić.

Odpowiedź psychologa

Pani Elizo,

domyślam się, że ta informacja wywołała w Pani różne uczucia: może szok, niedowierzanie, lęk. Czasem w takiej sytuacji można doświadczać sprzecznych uczuć, co też jest naturalne. Myślę, że jest Pani bardzo zaniepokojona i nie wie co powinna zrobić.

Krok pierwszy – rozmowa

Uważam, że po pierwsze warto porozmawiać z mężem o tym, co Pani widzi i że bardzo się niepokoi. Mam wrażenie, że ta sytuacja powoduje u Pani zmieszanie i dużo pytań, na które chciałaby Pani uzyskać odpowiedz. Może się to okazać bardzo trudne.

Kolejny aspekt to, czy używanie narkotyków przez Pani męża jest bezpieczne czy może jest to używanie środków psychoaktywnych szkodliwe albo też wskazujące na cechy uzależnienia. Zazwyczaj jest tak, kiedy szukamy pomocy dla bliskiej osoby to już przybiera to poziom uzależnienia a różne inne próby zmiany we własnym zakresie nie przyniosły oczekiwanego efektu.

Krok drugi – pomoc specjalisty

Pani Elizo warto byłoby spotkać się i porozmawiać, by psycholog mógł poznać więcej szczegółów z Pani, Państwa życia. Pomogłoby to lepiej zrozumieć Waszą obecną sytuację. Możemy również sprawdzić czy w Waszym małżeństwie występują trudności relacyjne w komunikowaniu się.

Zastanawiam się, czy rozmawiała Pani z mężem o tym i jak on to przyjął. Jeśli relacja nie jest bezpieczna, to może Pani odczuwać lęk. Myśleć, że nie jest dla męża ważna, i w ten sposób tłumaczyć jego zażywanie narkotyków.

Jeśli będzie Pani próbowała kontrolować sytuacje może w uczuciach męża pojawiać się również lęk wywołany przez Pani reakcję emocjonalną oraz nadkontrolę, której mąż może zupełnie nie zrozumieć. Dlatego będzie zamrażał się lub wycofywał. Czyli jedna osoba naciera: domaga się kontaktu, bliskości, upewnia się stale, czy jest ważna – na początku delikatnie, potem coraz bardziej agresywnie; a druga osoba zazwyczaj na lęk związany z tym samym reaguje wycofaniem się: wycisza emocje, tłumi je, co jednak działa jak płachta na byka na pierwszą. Tego typu „tańce” da się zaobserwować w wielu parach. Jednym z celów pracy terapeutycznej jest, by dana para zobaczyła, że obie strony się do tego przyczyniają, ale nie są swoimi wrogami. Dążymy podczas spotkania terapeutycznego do ukazania, co jest problemem i znalezienia przyczyn tego stanu rzeczy.

Dlaczego terapia par jest pomocna?

Jeśli podczas wspólnej rozmowy Pani z mężem, wypracowanie rozwiązania okaże się niemożliwe proponuję umówienie konsultacji z terapeutą par. W trakcie takiej konsultacji wspólnie z terapeutą pokażemy Państwu jak poprawić poziom komunikacji w związku, by pokonać trudną sytuację.

Niezbędna będzie również diagnoza, czyli określenie sposobu używania środków przed Pani męża. Tak jak napisałam wcześniej, czy jest to normalny poziom używania substancji czy jest to uzależnienia od narkotyków, które jest chorobą wymagającą terapii mającej na celu zatrzymanie zażywania.

Jeśli Pani mąż nie wyrazi zgody na terapie par mogę zaproponować Pani terapię indywidualną. Często skupienie na drugiej osobie powoduje, że nasze uczucia są pominięte i nie zaopiekowane. W terapii indywidualnej dowie się Pani więcej o możliwościach dla siebie, by uzyskać poczucie większego bezpieczeństwa, wsparcia i możliwości ochrony siebie. Zyska Pani także wiedzę, co dalej robić ponieważ scenariuszy wynikających z tej sytuacji może być wiele.

Katarzyna Późniewska

Psycholog kliniczny, specjalista terapii uzależnień – prowadzi psychoterapię indywidualną i par. Ponadto specjalizuje się w konsultacjach wychowawczych dla rodziców/opiekunów, oraz w terapii indywidualnej dla nastolatków. Czytaj więcej…