Byłam w związku z narcyzem. Jak przygotować dzieci na kontakt z takim rodzicem?

Szanowni Państwo, byłam w związku z partnerem cierpiącym na narcystyczne zaburzenie osobowości i mam z nim dwoje dzieci (5 i 8 lat). Ostatni raz mój były partner był u nas 4 lata temu (i w ogóle się nimi nie interesuje, przestał gdy ja nauczyłam się nie okazywać emocji w kontaktach z nim). Młodszy syn w ogóle go nie pamięta i o niego nie pyta, ale starszy coraz częściej zadaje pytania.

Jak rozmawiać z dzieckiem o takim rodzicu? Jak przygotować je na ewentualny kontakt w przyszłości? Wiem, że mój były partner będzie próbował zmanipulować chłopców – czy można w jakikolwiek sposób uchronić dzieci przed taką sytuacją?

Odpowiedź psychologa

Dzień dobry Pani Marto,

dostrzegam, że opisana przez Panią sytuacja jest bardzo trudna i niepokojąca. Zgadzam się z Panią, że z tych wszystkich powodów związek z narcyzem może być czymś bardzo trudnym. Bez odpowiedniej, nierzadko długiej terapii, nie ma mowy w takim związku o równości i wzajemności.

Dla narcyza bowiem liczy się on i jego potrzeby, na resztę może nie zwracać uwagi lub robić to w bardzo małym zakresie. Narcyz nie uważa też, że postępuje niewłaściwie, nawet jeśli zachowuje się w sposób społecznie nieakceptowalny.

Jak przygotować się na relacje dzieci z ojcem-narcyzem?

Przede wszystkim Pani Marto, jeśli zależy Pani na relacji między ojcem a dziećmi po długim czasie bez kontaktu, warto wykazać się dużą cierpliwością i spokojem. Należałoby nauczyć się i okazywać swoją postawą dużą stanowczość oraz potrafić wyznaczać granice, których przekraczać nie wolno. Nie może Pani pozwolić sobą manipulować i dać się wykorzystywać. To wszystko bardzo trudne – do tego potrzebne jest ugruntowane poczucie własnej wartości i świadomość tego, w jaki sposób działają manipulatorzy.

W stosunku do narcyza nie można być bezkrytycznym. Nie można pokazywać mu, że się go ślepo uwielbia – taki przejaw uległości weźmie za słabość, którą będzie potem wykorzystywał. Nie warto także angażować się w kłótnie – nie mają większego sensu, bo z narcyzem nie wygrasz.

To wszystko jest bardzo ciężkie, dlatego jeśli naprawdę zależy Pani na relacji z narcyzem nie obędzie się bez terapii – terapeuta na pewno dobierze do Pani potrzeb odpowiedni rodzaj terapii. To wtedy można spróbować odbudować zniszczone więzi. Podczas takiej terapii nauczy się Pani komunikowania i zrozumienia swoich potrzeb. Terapeuta przekaże jeszcze więcej wiedzy, jak postępować z narcyzem, aby otworzył się na potrzeby własne oraz dzieci. Zyska Pani wiedzę o tym, jak przygotować się do kontaktu z partnerem ale także co mówić do dzieci, aby nie były manipulowane.

Zaleceń jest dużo – pamiętaj o sobie, dbaj o siebie. Nie pozwól sobie wmówić słabości, głupoty i mnóstwa innych złych, krzywdzących rzeczy, które mogą padać z ust narcyza. Nie podporządkowuj swojego życia narcyzowi. Psychoterapia pomoże Pani w odbudowie swojego poczucie własnej wartości i dokonaniu pewnego przewartościowania priorytetów, by wieść lepsze życie w przyszłości.

Katarzyna Późniewska

Psycholog kliniczny, specjalista terapii uzależnień – prowadzi psychoterapię indywidualną i par. Ponadto specjalizuje się w konsultacjach wychowawczych dla rodziców/opiekunów, oraz w terapii indywidualnej dla nastolatków. Czytaj więcej…