Paraliżuje mnie lęk przed nauką i pisaniem pracy licencjackiej.
Witam! Nie wiem od czego zacząć, bo problem jest nietypowy. Jestem studentką 3. roku i paraliżuje mnie strach przed pisaniem pracy licencjackiej. Odkąd pamiętam musiałam umieć wszystko perfekcyjnie. W szkole podstawej uczyłam się wierszyków po nocach. Z przeuczenia je zapominałam i znów zaczynałam uczyć się do rana. Ten problem pozostał. Nienawidzę się uczyć. Musiałam pójść na studia. Chciałam zrobić rok przerwy po maturze, bo nie czułam się gotowa, lecz u mnie w rodzinie wszystko musi odbywać się w najkorzystniejszej kolejności, tylko nie dla mnie… Czas sesji jest dla mnie najgorszy, gdyż wymiotuję, nie jem, nie śpię i uczę się wszystkiego, bo nie wiadomo co będzie na egzaminie. Wiem, że umiem na 5, a cieszę się, gdy dostanę 3, mimo, że uczyłam się 5 dni. Przez stres modlę się przed drzwiami, aby zapamiętać chociaż połowę. Jest mi z tym bardzo cięzko. Nie umiem podejmować samodzielnych decyzji w życiu. Chętnie zrobiłabym rok przerwy na uczelni, bo czuję, że to będzie roczna sesja i nie poradzę sobie z pisaniem pracy. A czy można życ rok bez jedzenia i spania, rok w stresie? No właśnie. Dlatego chciałabym wybrać się do psychologa, ale nie wiem jak to zorganizować. Czuję, że jedno spotkanie mi nie pomoże. Czy istnieje jakiś rodzaj terapii odpowiedni dla mnie? Czy bez konsultacji z psychologiem mogę się na nią udać? Czy potrzebne jest skierowanie? Nie mam pojęcia od czego zacząć. Proszę o pomoc,
Justyna
Pani Justyno,
pomoc psychologa jest dostępna zarówno w ramach publicznej służby zdrowia, jak i w prywatnych gabinetach oraz poradniach psychologicznych, takich jak Sensity.pl.
W publicznych przychodniach wizyty u lekarzy lub psychologów są nieodpłatne (są refundowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia). Do zapisania się na wizytę u psychologa wymagane jest skierowanie od lekarza, a termin wizyty prawdopodobnie będzie dość odległy w czasie. Natomiast w prywatnych poradniach lub gabinetach psychologicznych wizyty odbywają się bez skierowania od lekarza, terminy są dostępne bez zbędnego czekania, a wizyty są odpłatne.
Pierwsze spotkanie z psychologiem ma charakter konsultacji, czyli rozpoznania problemu, po to, aby zaproponować pacjentowi odpowiedni rodzaj pomocy, np. psychoterapię indywidualną – krótko lub długoterminową, grupową, rodzinną czy małżeńską – w zależności od zgłaszanego problemu.
Psychoterapia jest serią spotkań, odbywających się przeważnie raz w tygodniu. Celem psychoterapii jest pomoc pacjentowi w jego trudnościach oraz trwała poprawa jakości jego funkcjonowania. W niektórych sytuacjach powinno się zastosować oprócz psychoterapii również leczenie farmakologiczne. Psycholog nie przepisuje leków, ale jeśli uzna, że wspomaganie lekami byłoby pomocne pacjentowi lub wręcz niezbędne, to zaleci wizytę u lekarza psychiatry, który ostatecznie o tym zdecyduje i dobierze odpowiednie leczenie farmakologiczne.
Z opisanych przez Panią trudności wnioskuję, że przeżywa Pani nadmierny lęk przed niepowodzeniem oraz negatywną oceną, ma Pani obniżoną samoocenę, wiarę we własne siły i zdolności. W dużej mierze przyczyną takiego stanu jest perfekcjonizm, czyli zbyt wysokie wymagania stawiane przez siebie oraz rodzinę, nie dawanie sobie prawa do popełniania błędów, nadmierny krytycyzm, narzucona presja czasu i tempo pracy. Taki styl myślenia przeważnie doprowadza do ciągłego niezadowolenia z siebie, przewlekłego zmęczenia, niechęci do dalszej pracy i marzeniach o przerwie.
W tej sytuacji wizyta u psychoterapeuty jest bardzo dobrą decyzją. On dobierze rodzaj terapii odpowiedni do Pani problemu. Od czego zacząć? Najpierw trzeba zorientować się, jakie są możliwości dostępu do poradni zarówno prywatnych, jak i publicznych w obrębie miejsca Pani zamieszkania, aby móc bez problemu systematycznie uczęszczać na wizyty. Jeśli w publicznej poradni termin wizyty u psychologa będzie odległy, a chciałaby Pani uzyskać pomoc jak najszybciej, warto rozważyć terapię w prywatnej poradni psychologicznej.
Dodaj komentarz
Chcesz się przyłączyć do dyskusji?Feel free to contribute!