Jak zasłużyć na miłość własnej matki?
Witam. Moje pytanie może się wydać dla większości niewyobrażalne. Czy matka może przestać kochać dziecko? Od dłuższego czasu mam wrażenie, że jestem dla mamy obojętna, że mnie nie kocha. Nie rozmawiam z nią. Jedynie mówi mi w czym jest ode mnie lepsza i jak beznadziejnym przypadkiem jestem. Nie ufa mi. Powiedziała mi to. Kiedy ostatnio się przy niej popłakałam, odsunęła się ode mnie z wymalowanym wstrętem na twarzy. Nie wolno mi dotykać jej rzeczy, czy wchodzić do jej pokoju. Mam tatę, ale przez długie godziny pracy nie może spędzać ze mną czasu za mamę. Dodam, że nie sprawiam żadnych problemów wychowawczych. Mam 16 lat a nigdy nawet nie trzymałam w ręku papierosa. Bardzo dobre oceny i konkursy to codzienność. Mam nadzieje że w ten sposób jej zaimponuje. Że pewnego dnia wyjdziemy gdzieś razem, czy chociaż porozmawiamy jak matka z córką… Proszę o odpowiedź. Łucja
Pani Łucjo,
wyobrażam sobie, że opisana przez Panią sytuacja jest dla Pani niezwykle trudna i krzywdząca. Im bardziej się Pani stara zasłużyć na miłość i uwagę matki, tym bardziej raniąca jest jej obojętność. Nie wiem, co jest powodem zachowania Pani matki, ale też niezależnie od powodu, bardzo mi przykro, że doświadcza Pani odrzucenia z jej strony.
Nie potrafię odpowiedzieć na Pani pytanie czy to możliwe, że Pani matka przestała Panią kochać. Nie wiem na czym polegała jej miłość wcześniej. Chociaż przekaz Pani matki obarcza Panią odpowiedzialnością za tę sytuację, to mimo wszystko jestem przekonana, że to nie Pani wina i nie Pani odpowiedzialność. Chciałabym i życzę Pani tego, aby miała Pani zawsze świadomość, że jest Pani wartościową osobą, która zasługuje na miłość niezależnie od zachowania, osiągnięć czy problemów, a Pani potrzeby są równie ważne.
Rozumiem, że żadna inna relacja nie zastąpi Pani relacji z matką, warto jednak poszukać w swoim otoczeniu osób, którym Pani ufa, i które mogą być dla Pani wsparciem. Może ma Pani możliwość rozmowy z ojcem i uzyskania jego wsparcia? Pomocnym mogłaby się też okazać np. rozmowa z psychologiem szkolnym, który zapoznając się szerzej z Pani trudnością i możliwościami, pomógłby w znalezieniu najlepszych dla Pani form wsparcia.
Dodaj komentarz
Chcesz się przyłączyć do dyskusji?Feel free to contribute!