Jestem bardzo nerwowa, szybko się irytuje. Jak temu zapobiec?
Witam. Mam 30 lat i dwoje małych dzieci (w wieku 8 lat i 4 lata). Mam problem z nerwami. Moje dzieciństwo nie było jakoś zbytnio udane (jestem najstarsza). Mój ojciec bił matke. W wieku 16 lat poznałam swojego męża, z którym po 9 latach małżeństwa już nie mieszkam, ale w obecnej chwili utrzymujemy dobre kontakty. Szybko się irytuje. Pracuję ale to w domu jestem bardzo nerwowa. Mam zamysł kupić sobie magnez. Nie wiem co innego mogę jeszcze zrobić. Proszę o porade.
Pani Jolanto,
nerwowość i szybkie irytowanie się, o których Pani pisze może mieć różne przyczyny. Począwszy od długotrwałego stresu, przez nadmiar obowiązków, aż po głębsze trudności związane z nieradzeniem sobie z przeżywanymi emocjami. Ponieważ niewiele napisała Pani o swoich doświadczeniach trudno mi powiedzieć, co może być najbardziej prawdopodobnym źródłem problemu. Nie wydaje się jednak wystarczające ani konieczne zażywanie magnezu, chyba że jego niedobory w organizmie są na tyle duże, że lekarz zalecił taki rodzaj wspomagania organizmu.
Wspomniała Pani o trudnym, czy też „niezbyt udanym” dzieciństwie. Być może Pani obecne reakcje emocjonalne są z nim dość ściśle związane. Każdy z nas, obserwując i doświadczając, uczy się od rodziców sposobów radzenia sobie z różnymi sytuacjami. Często nieświadomie przyjmuje takie same lub podobne wzorce funkcjonowania w dorosłym życiu. Jeśli tak jest również w Pani codzienności warto przyjrzeć się tym schematom i zmienić je na bardziej konstruktywne, pomocne i będące Pani świadomym wyborem.
Napisała Pani także, że rozstała się Pani z mężem. Co było przyczyną rozstania? Czy było to faktyczne niedopasowanie czy trudności, których pokonanie okazało się zbyt uciążliwe i zdecydowali się Państwo zrezygnować z walki o związek? To pytania, na które warto sobie odpowiedzieć, ponieważ mogą Pani pomóc zrozumieć dlaczego takich a nie innych wyborów Pani dokonuje. Jednocześnie mogą wskazać kierunek dla osobistych zmian tak emocjonalnych (rozumienie własnych emocji i świadome ich przeżywanie) jak i relacyjnych (umiejętność budowania stabilnych relacji).
Jeśli okaże się, że twierdząco odpowie Pani sobie na niektóre z powyższych pytań i będzie miała Pani trudność z samodzielnym poradzeniem sobie, zachęcam do wizyty u psychoterapeuty, który pomoże znaleźć źródło problemu i wskaże sposoby na zmianę obecnej sytuacji.
Dodaj komentarz
Chcesz się przyłączyć do dyskusji?Feel free to contribute!