Mój 18-letni syn chodzi w kratkę do szkoły. Nie chce ze mną rozmawiać. Co robić?

Mój 18-letni syn chodzi w kratkę do szkoły. Jeden dzień idzie, trzy dni nie. Jest rok przed maturą. Próbowałam z nim rozmawiać. Nie da rady, trzaska drzwiami, jest agresywny. I w ogóle nie zamienia ze mną ani słowa. Milczy. Załatwiłam termin do psychologa, psychiatry – nie poszedł. Byłam w szkole, w poradni psychologicznej i nic. Zostawić go w spokoju z nadzieją, że w końcu się obudzi? Serce mi pęka, ale nie umiem i nie wiem co robić.

Odpowiedź psychologa

Pani Iwono,

w tym co Pani napisała, słyszę że bardzo się Pani martwi o syna. To co dzieje się z synem napełnia Panią lękiem, ale również bezradnością. Jest to bardzo trudna sytuacja, zważywszy że syn jest już pełnoletni i nie można mu niczego nakazać.

Co się dzieje z dzieckiem między 12 a 18 rokiem życia?

W okresie między 12. a 18.r.ż. zachodzą bardzo duże zmiany w młodych ludziach, co jest związane z okresem dojrzewania. W tym czasie mogą pojawić się stany lękowe (m.in. fobia społeczna), stany depresyjne, trudności w relacjach rówieśniczych, obniżone poczucie własnej wartości, zaburzenia odżywiania, uzależnienia od środków psychoaktywnych, choroby psychosomatyczne.

Wspomniane problemy mogą pojawić się w wyniku czynników zewnętrznych oraz czynników wewnętrznych. Do tych pierwszych zaliczamy: zawód miłosny, utratę przyjaciela, zmianę szkoły, rozwód/rozstanie rodziców/opiekunów, doświadczenie przemocy ze strony rówieśników itd. Do tych drugich należą: brak równowagi hormonalnej, stale zmieniające się ciało, doświadczenie wewnętrznego chaosu i trudność w zrozumieniu siebie ect.

Dla mnie jako psychologa i psychoterapeuty pojawia się wiele pytań. Jak do tej pory funkcjonował syn? Kiedy pojawiły się zmiany w zachowaniu syna? Czy w przeciągu ostatniego roku zaszły jakieś zmiany w jego życiu/Waszym życiu rodzinnym?

Opisane przez Panią zachowania syna są bardzo niepokojące i mogą sugerować zaburzenia depresyjne, zaburzenia lękowe lub zaburzenia depresyjno-lękowe, ale jest to tylko hipoteza. Aby ją potwierdzić konieczna jest konsultacja z lekarzem psychiatrą.

Jak pomóc synowi?

Osoba, która ukończyła 18 lat jest pełnoletnia i ma prawo do samodzielnego podejmowania decyzji dotyczących jego zdrowia. Nie można leczyć pełnoletniego pacjenta bez jego zgody, chyba że został ubezwłasnowolniony, a rodzice/opiekunowie sprawują nad nim opiekę.

Jeżeli syn nie wyraża zgody na proponowane formy pomocy, nie ma możliwości leczenia go bez jego zgody. Wyjątkiem są zachowania agresywne wobec osób drugich.

Czy w życiu syna są obecni inni ważni dla niego dorośli? Jeżeli z Panią nie chce rozmawiać, może zechce porozmawiać z kimś innym, ale znanym. Można również zostawiać w widocznym miejscu broszury dotyczące zdrowia psychicznego.

Nawet jeżeli syn nie skorzystał z umówionej wizyty, warto aby Pani z niej skorzystała. Podczas konsultacji dla rodziców może Pani uzyskać odpowiedzi na nurtujące Panią pytania oraz wsparcie. Warto również rozważyć uczestnictwo w grupie wsparcia dla rodziców w podobnej sytuacji lub też w grupie psychoedukacyjnej.

Marta Jaroszewicz

Specjalizuje się w terapii zaburzeń nastroju, zaburzeń lękowych i zaburzeń osobowości. Wspiera klientów w procesie dążenia do równowagi psychofizycznej, polegającym na rozumieniu swoich emocji i potrzeb, umiejętności dbania o siebie oraz godzenia życia prywatnego z rozwojem zawodowym. Czytaj więcej…

Umów online spotkanie z tym terapeutą