Depresja – czym jest ta choroba i jak ją leczyć?
Czym jest depresja?
Depresja – zdaję się, że każdy zna ten termin i być może nawet czasem go używa. W codziennym języku słowo „depresja” służy określeniu stanu, w którym dana osoba jest smutna, przygnębiona, nie ma energii, motywacji, „nic jej się nie chce”. Przyczyny takiego stanu oraz czas jego trwania nie są ważne.
Psychiatrzy, psychologowie czy psychoterapeuci rozumieją ten termin nieco inaczej. Depresja to choroba psychiczna, dotycząca zaburzenia nastroju i mająca destrukcyjny wpływ na organizm osoby chorującej, jej myśli, uczucia, nastawienie i zachowanie.
Obecnie na depresję cierpi około 15 % ludzi (20% kobiet i 10% mężczyzn). Choć jest to ciężka i bardzo utrudniająca codzienne życie choroba, często jest niedoceniana lub wręcz wyśmiewana. Najprawdopodobniej powodem jest brak zrozumienia jej istoty, jak też codzienne, płytkie rozumienie tego terminu.
Objawy
Obserwowane dolegliwości u każdej osoby mogą być nieco inne, zatem mają indywidualny charakter. Chociaż jest pewna charakterystyczna dla depresji grupa objawów, to jednak każdy odczuwa je trochę inaczej (np. poziom trudności objawu lub jego intensywność w życiu może być różny).
Wspólne dla wszystkich osób chorujących na depresję są zaburzenia w trzech sferach funkcjonowania:
- Emocjonalnej – np. smutek, przygnębienie, drażliwość, nieumiejętność cieszenia się z codzienności;
- Poznawczej – np. zaburzenia koncentracji, męczliwość;
- Behawioralnej – np. zaburzenia pobudzenia psychoruchowego (pobudzenie zwiększone lub zmniejszone), wycofanie z życia społecznego, rezygnacja z realizacji pasji.
Kryteria diagnostyczne
Lekarz lub psycholog diagnozujący jakąkolwiek chorobę lub zaburzenie zobowiązany jest do weryfikacji objawów, które są jasno określone przez Światową Organizację Zdrowia. W przypadku depresji, medycznymi kryteriami są głównie:
- codzienny depresyjny nastrój;
- spadek zainteresowań i/lub odczuwania przyjemności;
- znaczna zmiana wagi ciała lub zaburzenia łaknienia;
- zaburzenia snu;
- pobudzenie lub zahamowanie psychomotoryczne;
- znaczące zmęczenie i utrata/brak energii;
- zaburzenia poczucia własnej wartości;
- zaburzenia koncentracji uwagi;
- trudności z podejmowaniem decyzji;
- myśli o śmierci, myśli samobójcze, próby samobójcze, plany popełnienia samobójstwa.
W depresji wymienione objawy wywołują znaczne cierpienie psychiczne, utrudniają lub uniemożliwiają funkcjonowanie w społecznym, zawodowym lub innym ważnym obszarze życia danej osoby.
Leczenie
Leczenie depresji wymaga konkretnego planu, którego częścią powinna być psychoterapia. Chociaż leczenie farmakologiczne pomaga w podniesieniu nastroju, niweluje zaburzenia snu jak też zmniejsza negatywne skutki choroby, to nie prowadzi do zmiany myślenia i sposobów radzenia sobie z trudnościami. Te ostatnie mogą zostać osiągnięte właśnie w terapii. Psychoterapia obejmuje trzy fazy:
- Leczenie ostrej fazy choroby
To czas terapii, którego celem jest zmniejszenie, a następnie całkowite zniwelowanie objawów. W tym czasie stosuje się takie techniki terapeutyczne, które m.in. pozwalają na zwiększenie energii, poczucia sensu życia, zauważanie i dbanie o swoje potrzeby.
- Leczenie podtrzymujące
Służy stabilizacji bezobjawowej fazy choroby. Jest też czasem, w którym terapeuta w pracy z pacjentem skupia się na zmianie myślenia, przekonań i sposobów radzenia sobie oraz uczy nowych, bardziej konstruktywnych zachowań.
- Zapobieganie nawrotom
To ostatnia faza terapii, której celem jest nauczenie się zauważania i radzenia sobie z mogącymi się pojawić trudnościami.
Dodaj komentarz
Chcesz się przyłączyć do dyskusji?Feel free to contribute!