Co robić, kiedy dziecko jest zbyt przywiązane do rodzica?
Witam. Mamy syna w wieku 6 lat. Gdy żona wychodzi do pracy, on strasznie płacze. Żegna się z żoną 10 minut – papa, buziaka, kocham cię najmocniej na świecie. Wszystko robi, by tylko przedłużyć czas. Później siedzi i płacze. Bawić się ze mną nie chce, ani z nikim do czasu aż się uspokoi.
Gdy żona na przerwie dzwoni do mnie, on zawsze chce mamusie. Później ciężko żonie zakończyć rozmowę, bo on znowu: kocham cię najmocniej na świecie, za ile godzin będziesz w domku i znowu płacz. Jak jest ze mna czy z teściami nie ma czegoś takiego. Nie ma takich sytuacji, tylko przy mamie. Bardzo proszę o poradę.
Zachowania przez Pana opisane świadczą o silnej więzi jaka łączy synka z mamą. Ale mogą też świadczyć, że u ich podłoża może leżeć lęk separacyjny – czyli lęk przed rozstaniem z bliską dziecku osobą. I tak jak na pewnych etapach rozwoju jest to naturalne zjawisko, to w wieku 6 lat może świadczyć o jakimś problemie czy trudności relacyjnej.
Na podstawie krótkiego opisu sytuacji, trudno stwierdzić, gdzie leży dokładnie problem. Aby powiedzieć coś więcej i pomóc synkowi uporać się z lękiem i smutkiem związanym z rozstawaniem się z mamą, warto skorzystać z konsultacji psychologicznej. Psycholog zbierze wywiad od rodziców, porozmawia z dzieckiem i będzie mógł dokładniej określić co się dzieje i jak można pomóc.
Dodaj komentarz
Chcesz się przyłączyć do dyskusji?Feel free to contribute!